စာဖတ္တာကို ၀ါသနာတခုလို ့ဆိုရင္မွန္မလားမသိဘူးေနာ္

ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ စာဖတ္ရတာကို သေဘာက်တယ္.....

စိတ္တည္ျငိမ္မွလဲ စာဖတ္လို ့ရတာလို ့ထင္တယ္(ကိုယ့္စိတ္နဲ ့နွိဳင္းျပီးေျပာတာပါ၊မွားတာရွိရင္ခြင့္လႊတ္ပါ)

ပထမဆံုးဖတ္ဖူးတဲ ့စာအုပ္ဆို ဆရာမဂ်ဴးရဲ ့ `ခ်စ္သူေရးတဲ ့ကၽြန္မရဲ ့ညေတြ´ ျပီးေတာ့ `ေလရူးတသုန္သုန္´

ေနာက္ေတာ့ အရမ္းစြဲလမ္းလာတယ္ ..တခ်ိန္ကုန္စာပဲဖတ္ခ်င္တယ္...မုန္ ့မစား၊အလွအပ ပစၥည္းေတြမ၀ယ္ပဲ

စာအုပ္ေတြပဲ ၀ယ္တယ္ ..စာအုပ္ကို ငွားဖတ္တာထက္ ၀ယ္ဖတ္ရတာကို ပိုသေဘာက်တယ္...

ကိုယ့္ ဆီမွာ ဒီစာအုပ္ေလးရွိပါလားဆိုျပီး ဂုဏ္ယူတယ္...သူငယ္ခ်င္းမိန္းကေလးေတြဆံုလို ့ အ၀တ္အစားအေႀကာင္းေတြမေဆြးေႏြးနိုင္လဲ အားမငယ္ေပါင္....

ေနာက္ နိုင္ငံျခားဆိုတဲ ့ ေနရာကိုေရာက္လာေတာ့ အင္တာနက္ထဲဖတ္လို ့ရတဲ ့အီးဘြတ္ေလးေတြရွာဖတ္တယ္

ဒါေပမယ့္ အားမရဘူး..မရွိတာထက္စာရင္ ဖတ္လို ့ရေနေသးေတာ့ ေတာ္ပါေသးတယ္ေလ...

ဒါေပမယ့္ အခုတေလာ စာအုပ္ေတြမဖတ္ျဖစ္ေတာ့ဘူး...

ဘေလာ့ေတြ အမ်ားႀကီးေလွ်ာက္လည္ျပီး စာေတြလိုက္ဖတ္တယ္....

အေတြ ့အႀကံ ု ဗဟုသုတေတြ အမ်ားႀကီးရတယ္...တေန ့တေန ့ ဘေလာ့ မဖတ္တဲ ့ေန ့မရွိဘူး..

အရမ္းလဲ အားက်တယ္ ..စာေရးအရမ္းေကာင္းႀကလို ့..ျပီးေတာ့ ကိုယ္ ့နိုင္ငံက လူေတြ တနိုင္ငံဆီေနႀကေပမယ္ ့ ဒီဘေလာ့ေလးေတြေႀကာင့္ တစ္နိုင္ငံစီလို ့မထင္ရဘူး...

အားလံုးက ကြန္မန္ ့ေတြေပးႀက၊ အားေပးႀက၊၀မ္းသာစရာရွိရင္ တူတူေပ်ာ္ႀကနဲ ့...

ေကာင္းလိုက္တာလို ့ ....ေလာကႀကီးမွာ ေဆြမ်ိဳးဆိုတာ ေသြးသားေတာ္စပ္မွမဟုတ္ပါလားလို ့လဲ

ေတြးမိတယ္...

ကိုယ္နဲ ့မသိ မခင္ေပမယ့္ စာေတြဖတ္ဖူးထားေတာ့ စိတ္ထဲမွာရင္းနွီးေနမိလို ့ေျပာတာပါ..

ဒီလိုဆိုေတာ့လဲ အင္တာနက္ႀကီးကို ေက်းဇူးတင္ရမလိုလို ...

ခ်က္တင္ေတြ ၀င္ရင္း ျဖစ္တတ္ႀကတဲ ့ အိမ္ေထာင္ေရးျပသာနာေတြႀကားမိရင္ ....

အင္တာနက္ႀကီးကိုပဲ ေျပးျပီးရိုက္ခ်င္သလိုလို ...

ကိုယ္လဲ စိတ္ထဲရင္ထဲ ရွိတာေလးေတြ ေပါ့သြားမလားလို ့ ဒိုင္ယာရီလို သေဘာထားလို ့

စာေတြေရးေနေပမယ့္ တခါတေလ ရွက္မိပါတယ္ (၀န္ခံတာပါ)

အားလံုးက အေတ ြ ့အႀကံဳ ဗဟုသုတေတြန ဲ့ အက်ိဳးရွိေအာင္ေရးေနႀကတာပါ...

ဘာေလးပဲ ဖတ္ဖတ္ စိတ္ထဲ တခုခုေတာ့ က်န္ခဲ့ေစတယ္ေလ..

အဲတာေႀကာင့္ ...ကိုယ္ ့ဘေလာ့ေလးကိုယ္ႀကည္ ့ျပီး ..အားငယ္ရွက္ရြံ ့မိပါတယ္လို ့......